جون دختر عمه ديگه حرف از جنازه و دوش كشيدنش و ناله و اشك و غم و درد و فرياد و.......نزن

ديار و هم غم گزفته يه كم شادش كن خدابيامرزدت دختر

سلام. ما هم رو به راهيم. راهي كه آينده اش انگار كمي نا معلوم است. نگراني و كمي ترس هم چاشني اش شده و بايد ديد آخر اين مسير به كدام ناكجا آبادي ختم مي شود. ممنون كه همچنان استوار هستي و با يادداشتهاي زيبات ديارمهرو زينت ميدي.