غم بزرگترين عامل زايش تراژدي در روزگاران آدمي است. فصل غم كه فرا مي رسد، انسان شكوفا مي شود. اهل قلم باشد، قلمش مي شكفت. اهل ادب باشد، اديب مي شود، مثل تو. اهل دل باشد، طناز مي شود. اهل .. مي شود. يعني از اهالي محدوده اي فنومنولوژيك و نوستالوژيك كه باشي، مي شوي. باشي، مي شوي.
قلمت اما مليكا مدهوش مي كند چندي از آدميان را. در فصول خاصي مدهوش تر مي كند. ربطش به همان در گذار از «بودن» و به «شدن» است. همين.
