پرفکتو سينيوريتا مليک - آ ! پرفکتو! ... خداوند در باگومبا باگومباي مجيد از زبان پيامبر خود «ممدل شارلاتان چهارم» در سوره شفتالو در آيه ي سه ميليون و هفتصد و هشتصد و در خطاب به کساني همچون تو که ميوه هاي رسيده ي بهشتي را نمي جويند و راه به بيراه ي تفکر و تامل و تصور و تحسن و تسمح و سمع مع کشيده مي شوند چنين مي فرمايند: "تو مي دلگي بولمورتو گوزبارو اتول وول وااا - وا ويولمو چوسبارو موتول وا جخوزمي کورميت گي گا بگا" البته بر جميع مومنين واضح است که اين آيه مقدسه چه مي فرمايد. اما چون تو کافر بي ديني بي ارزشي هستي که زبان دين مورثي خود نمي داني برايت ترجمه مي آورم از تفسير غارپوز نوشته ي استاد يت الله فجيح الدين قمي نيشابوري قفقازي کابلي سمرقندي بخاري نژاد جقي (ماتحت حفاظات). حالا اين استاد که بوده و چه بوده بين مشاهير بحث است هنوز. ايشان يکي از عرفاي بسيار بسيار بزرگ زمان خودشون بوده، پنج کتاب خطي از ايشان به يادگار مانده، کسي نفهميده چه ميگفتند، بسيار تفاسير هم بر تفسير ايشان نوشتند و شاگردان همچنان تفسير بر تفاسير تفسير ايشان مي نويسند و الي ماشاء الله. بنده چون شصت و هفت سال است محشور محفل دراويش آل جق بوده ام اندک دستي به تفسير مقدس استاد که مي بايست با آب طلا بر سر خلاء بياويزند، برده ام. برايت اي کافر ميگويم که چه مي گويند خداوند تا شايد به راه راست منحرف شوي: "و آنگاه که سگ قافله ي مادرمردگان به مزار حضرت رسيد، بادي از ماتحت برون داد و همانجا آيه نازل شد که اي پيامبر مبادا اين باد را به هيچ بپنداري که خداوند بسيار بخشنده است - به هفت شب و هفت روز در مکاني که سگ ايستاده بود بيل بزنيد آنگاه خداوند بسيار پاينده است، پس ماتحت خود و سگ را همي بند بياوريد که خداوند بسيار رزمنده است". باشد که تو از اين آيه ي شريفه ي وجيحه ي مليحه فيض ببري و به راه راست منحرف شوي.