با فلام! پيساپيز اس اينفه زبانم دفار نفصان افت پوزس پپرم! من يك كانباز حنك تخميلي فستم كه در فملياس ولخفر 0 در سروف نايف شدن به مفام شامف سهادت بودم كه متفسفانه آن حمفاره ي نافردار منزجر نشد و باقي فاند. فرادرا پش اس يك فمليات تافتيتي در نازيه ي كان بنده توانشتن آن خمفاره را سالم بيرون كشيده سپش فنثا فنند. اما فمپاره پوكيد و اس آن پش زبانم دفار نفس بوده افت.

قفر از ملاحمت اين افت كه سما بياييد خوس همسر آغا را بمفاليد شايد اين انترينزاد را برزنار كنند يا خوس خانم لورا بوس را بفاليد تا حنگ تخمالي ديگري راه افتد و ما كانبازان اس شر اين انترنزاد راحت سويم. به حدا ما در دفاع از ايران به اين نينديسينيم كه نان به دامان حمحوري افلامي مي ريزيم و كانباز سديم و از ناحيه ي كان دچار نفس سده ايم. اما ديگر نمي فريم و نمي حنگيم كه اي افاش آن موفه هم صدام حسين با غيرت كار را تمام مي فرد و ما الان اسير انترنزاد و انترنزادها نشده بوديم. شما خوس بماليد لفطن سايد افافه سود و حانوم لورا بوس به آغاي چورچ بوس دستور حمله به ايران مفال آن حملات شهمخين شمانه اعتا فنند. درود بر آغا امام فمان - يك عدد كانباز ايران افلامي

واقعا نمي دانم چه بگويم

اين قديمي ها هم چه زيبا و پر نكته مي گفتند .

قلقلك خوبي بود اين نيمه شب جمعه را

سلااااااام

مه اينكه چون مذهبي بود قشنگ بود نه ، چون عرفاني بود به دلم نشست

بسيار تفكر بر انگيز بود رفيق ممنون

يا علي مددي